Başlık olarak hoş ama cevaplamaya sıra geldiğinde oldukça zor bir soru!
Pasta yapmayı, fotoğraf çekmeyi, seyahat etmeyi, yemek yapmayı, yazmayı ve okumayı çok seviyorum. Ve her birinde başka bir ben buluyorum.
Tüm bunların ortak noktası var tabi ki; bu alanlardan her birinde bir şeyler üretmekten çok keyif alıyorum.
Beni cezbeden bir mutfak senfonisi içinde oluyorum çoğu zaman; zeytin yağında kavrulan sarımsak kokusu, fırından yeni çıkmış ekmekten gelen çıtır çıtır sesler, ellerime bulaşmış çikolatalar, yeni öğütülmüş kahvenin baş döndüren kokusu, mutfaktan tüm eve yayılan tarçınlı kurabiye kokusu…
Bazen içimdeki kaşifi izliyorum; daha önce adım atmadığım sokaklarda, çantamda bir harita, biraz atıştırmalık, kulağımda yabancı gelen sesler ve boynumda fotoğraf makinemle geziyorum…
Çoğu zaman ise profesyonel bir iş hayatı içindeyim. Plazaya sıkışmış, sadece hayal kuran veya sadece şikayet eden insanlardan olmadım hiç. Şikayet etmek yerine değiştirmeyi, sadece hayal kurmak yerine hayalimi gerçeğe dönüştürmeyi seçiyorum hep.
Hayatımı etkileyen ve beni ben yapan kavramlar ve deneyimler var. Mesela lise yıllarında katıldığım felsefe olimpiyatı, Fransız ekolünde ve devamında Fransa’da geçen okul hayatı, ilk sayfalarında not olan yüzlerce kitap, fotoğraf çekerken içine girdiğim bambaşka bir boyut, mutfaktayken unutulan zaman kavramı, hayata olan tutku ve her şeyin içinde mutlaka olması gereken “keyif” …
Ve bazı fiiller var hayatımda her şeyin içine kattığım; üretmek, fark yaratmak, değiştirmek, keşfetmek ve paylaşmak…
Zamana bir şeyler katmak, geleceğe taşınacak bir şeyler üretmek ve insanların hayatlarında fark yaratmak için buradayım.
Elif Perçin Poyraz
elifpercinpoyraz@gmail.com
Nefis bir blog! Bu kadar geç keşfetmiş olmama çok üzüldüm. Eline sağlık 🙂
Çok teşekkür ederim.
Beklerim sık sık hayali cafeme 🙂
Nasıl bugüne kadar karşılaşmadık ? 1.soru
Akşam hangi tarifi denemeliyim de ? 2. soru 🙂
Tek kelimeyle ba-yıl-dım ve kendimi alamıyorum sayfalar arası geçişlerden tebrikler 🙂
Merhaba Sevilay,
Tanıtım konusunda eksiklerim var evet, o nedenle karşılaşmamış olabiliriz. (1. cevap)
Yemekmolam’da gördüğüm kadarıyla sen de pastacısın, o nedenle denemek için ilk önerim; brownie ve ötesi. (2. cevap)
Çok teşekkür ederim yorumun için ayrıca, tarifleri denerken de, başka konularda da her zaman yazabilirsin.
Görüşmek üzere
Merhabalar bloğunuzla yeni tanıştım ve çok beğendim… Her türlü yolunuz açık olsun… Sevgiler..
Çok teşekkür ederim Asiye hanım.
Sevgiler
Boluda ne yenir diye araştırırken ekolojik ürünler, ekşi maya yapımı ile gezi yazıları ve harika fotoğraflar içinde kayboldum.Marifet iltifata tabidir der eskiler.Değerli paylaşımlarınız için teşekkürler ve tebrikler.
Çok teşekkür ederim ben de iltifatınız için.
Elifcim bloğun harika gerçekten eline sağlık
Teşekkür ederim güzel arkadaşım.
Şans eseri buldum,çok beğendim. Sizi takip edeceğim,fotoğraflar ve anlatım harika,adeta gidip gördüm ve geri döndüm. Mozaik cheescake’i en yakın zamanda deneyeceğim,sevgiler.
Çok teşekkür ederim Didem hanım, sevgiler.
Merhaba.Sitenize tesadufen rastladim.Çok beğendim.Tarifleriniz harika.Bir de pozitif bir yansıma var,yazım diliniz,tarzınız..Ege ve diğer bölgeler hakkındaki fikirlerinize aynen katılıyorum.Sevgiler:)
Çok teşekkür ederim Nalan hanım güzel yorumunuz için..
Sevgiler
Elif Hanim merhaba:) tarifler o kadar güzel ki…Ben pastada çikolata frambuaz veya vişne birlikteligini de çok seviyorum, öyle bir tarif aradim ama bulamadim..Varsa paylaşırsanız çok sevinirim…
Nalan Hanım,
Kitaba koymayı düşündüğüm bir ‘kara orman pastası’ var; kırmızı meyveli ve çikolatalı. En kısa zamanda denemeleri ve çekimi tamamlayıp bloga da koyacağım.
Çok teşekkür ederim ilginiz için.
Sevgiler
Çok güzel bir blog tebrikler.Yeni yerleri gezmeyi ve yeni tadları keşfetmekten hoşlanan biri mutlaka buraya Cafe Lontano’ya uğramalı,O güzel yemeklerin yanında içilenler eksik gibi (bu bir eleştiri değil) tam bana göre
Teşekkürler Dinçer Bey.
Yemeklere eşlik edecekler konusu bambaşka bir uzmanlık ve benim bilgim, deneyimim sınırlı.
Ben ancak kendim için ve eş dost için seçimler yapabiliyorum, burada yönlendirme yapmam için daha çok şey öğrenmem gerekir.
Tekrar teşekkürler.
Starbucks Kurabiyesi Ve Çikolatalı Tart Bir Harika . Denedim , Zor Beğenen İnsanlar Dahi Bayıldı . Çok Teşekkür Ederiz , Sizi Geç Keşf Ettiğim İçin Üzgünüm Yalnızca ! Tariflerin Harika , Ölçülerin Tam , Malzemeler Zahmetsiz . Daha Ne Denilebilir . Daha Fazla Tatlı Tarifler İstiyoruz ! İyi Kalın Elif Hanım
Çok teşekkür ederim Evren, güzel yorumunuz için.
Paylaştıkça güzelleşiyor bu tarifler 🙂
harika bir blog şans eseri rastladığım.. daha sık ziyaret edeceğim! sevgiler! <3
Çok teşekkür ederim Hayal, beklerim her zaman 😉
Sevgiler
Bloğunuzu Mithat’ın sayesinde öğrendim, her şey çok güzel , bundan sonra daha sık takip edecem… Sevgiyle kalın 🙂
Çok teşekkür ederim Ayşim hanım, yeriniz ayrı olacak benim için de 😉
teşekkürler
Tesadüfen keşfettiğim bloğunuz çok keyifi. Vaktin nasıl geçtiğini anlamadım ve tariflerinizi denemek için sabırsızlanıyorum.
Çok teşekkür ederim Esra Hanım, her zaman beklerim 🙂
Tarifleri denerken her zaman desteğe de hazırım 😉
Sevgiler
Merhaba,
Yaklaşık 5 aydır gastronomi ile ilgileniyorum. Uzun zamandır yemek denemeleri yapan birisiyim. Sanırım bir 10 yılı vardır bu girişimlerimin. Yani mutfakla, içten gelen bir merak hasebiyle ilgilenmekteydim. Yaklaşık 1 yıl kadar önce rahmetli Arman Kırım hocanın tazesi makbul isimli kitabı elime geçti. Sizin gibi bende finans alanında çalıştığım için Arman hocanın bazı işletme ve markalaşma kitaplarını okumuştum. Bu kitabın ön sözünde hocanın gurmelik ve şeflik derecesine varan aşçılığından bahsedince kitabı okumaya başladım. Açıkçası beni en çok etkileyen kitaplardan birisi oldu. Bu kitap bitmeden hocanın gastronomi ile ilgili 3 kitabını da temin ettim. Bu kitaplardan sonra konuya bakış açımın çok keskin bir şekilde değiştiğini ifade edebilirim. Artık tariflerle değilde tekniklerle ilgilenir buldum kendimi. İşin teknikler kısmı ise sizinde bildiğiniz üzere biraz daha karmaşık, çünkü Türkçe olarak teknikler üzerine yayınlanmış çok fazla kitap bulunmuyor. Ben acaba kaliteli şeflerin tariflerle ilgili kitaplarından bazı yeni tekniklere ulaşabilir miyim diyerek tanınmış dünyaca ünlü bazı şeflerin bir kaç kitabını aldım, sonuç hüsran, kitapların ön sözleri ve genel okuma bölümlerinin çevirisi çok güzel ama iş tariflere gelince çeviri resmen çuvallıyor. Tuzlu tart hamuruna kremşanti katar mısınız? Daha bir çok hata tespit ettim. Şu anda üniversiteden beri küllenmeye bıraktığım ingilizcemi yeniden harlandırmaya çalışıyorum. Çünkü işin teknik kısmını ancak kaliteli ingilizce kitaplardan çözebileceğimi anladım. Her finansçı gibi zaman fukarasıyım 🙂 Ama fırsat buldukça mutfağa dair şeyler okuyorum. Sizin sitenizle Fransız usulü baget ekmek ile tanıştım. Tariflerinizin yabancı kaynaklara dayanması ve özellikle pastalarınız da ki butik süsleme başarısı ve estetik ilk bakışta kaliteli iş çıkartıldığını görmemi sağladı. Sitenizi didik didik incelemeyi düşünüyorum ama tabi bu epey bir zaman alacaktır. Yayınlayacağınız kitabınızın da talihinin açık olmasını dilerim. Şu anda bir çok gastronomi kitabı siparişi vermiş birisi olarak kitabınızın başarılı olması için fiyat noktasında da tercih edilebilir olmasını diliyorum. Çünkü ülkemizde kuşe kağıda basılan her kitabın ille pahalı olması gerektiği gibi bir yaklaşım var. Tabi kağıt maliyeti ve özellikle fotoğraflı baskılarda ki kaliteli iş yapan firma sayısının azlığı da fiyatı yükseltecektir. Mamafih tüketici de fiyata odaklanıyor. Son olarak tekniklere dair daha fazla paylaşım yapıyor olmanızı yada en azından kitap içeriğinde elime alınca bunları daha fazla görebilmeyi ümit ediyorum.
Böyle kaliteli bir iş çıkarttığınız için kendi namıma size teşekkür etmek istiyorum.
Yaşantınızda, sevdiklerinizle birlikte ümit ettiklerinize ulaşabilmenizi, burayı da diğer kitap yazanlar gibi terk etmemenizi diliyorum.
Esenlikle kalın…
Merhaba Sinan Bey,
Yorumunuzu biraz geç görmüş oldum, kusura bakmayın. Yoksa böyle dolu dolu bir yoruma hatta adeta bir mektuba asla kayıtsız kalamam.
Maalesef ülkemizde daha fazla hissedildiği haliyle ama genel olarak dünyada kısa yoldan ünlü olmak, kısa yoldan zengin olmak ve hatta kısa yoldan başarı elde etmek gibi bir yaklaşım var. Bu nedenle çok zaman harcamadan ne yapılabilire odaklanıyor insanlar. Yeni akım videolu tarifler tam da bu akımı temsil ediyor bence; hızlı hızlı akıyor ve çok çabuk oluyor her şey ve de ne kadar da basitmiş diyor insan izlerken. Ama dediğiniz gibi teknik bilmeden ya da neyin ne işe yaradığını bilmeden, neyin neyi nasıl değiştirdiğini bilmeden, ezbere bir şey yapmak oluyor maalesef.
Ben de şahsen bu konuda resmi bir eğitim almadım ama çok okudum, çok araştırdım ve tabi öğrenmeye de hep devam ediyorum. Fransızca bu açıdan benim için çok büyük bir avantaj oluşturuyor çünkü Fransızca olarak çok fazla kaynak var; hem teknikler, hem tarifler, hem teori hem de tarih. Fransa’da restoranın icadına kadar okumuş olmak da beni ayrıca mutlu ediyor tabi. Aklıma düşen bir şey olduğunda veya bir tarif geliştirmek istediğimde de hep fransızca ve ingilizce kaynaklara yöneliyorum. Maalesef Türkiye’de genel olarak bloglar, bir başkasının blogunda var olan tarifi yapıp paylaşmak üzerine kurulmuş durumda. Yani blog olarak da yine fransızca ve ingilizce blogları takip ediyorum.
Kitaba gelince; benim için çok özel ve güzel bir hatıra olacak bu dünyaya bırakmak istediğim ve hayata katmak istediğim. Yani çok finansal beklentilerim yok, fiyatı da oldukça makul tutmayı düşünüyorum. İçeriğinde aslında önceleri sadece bölüm bölüm tarifler yer alacaktı ama zamanla kafamda her bölümün başında biraz genel bir şeyler yazmak oluştu. Örneğin kek bölümünde; kekte hangi malzeme sonucu nasıl etkiler, pişirme şekli neyi değiştirir, hangi malzeme çıkarsa ne olur,hayal ettiğiniz keki oluşturmak için neler bilmeniz gerekir gibi şeylerden bahsetmek var kafamda. Ama henüz bu alanları yazamadım. Sadece 60 tarifim var şuanda, %85 fotoğraflanmış durumda ama daha epey bir işim var. Finansçı olmaya ek olarak bir de minik kızım var, o nedenle zaman yaratmak için çok çaba harcıyorum.
Yorumunuz için çok teşekkürler. Her zaman sorularınıza, geri bildirimlerinize ve yorumlarınıza açık bu sayfa. Teknik olarak da yardımcı olabileceğim şeyler olursa seve seve aktarırım.
Görüşmek üzere
EPP
Estağfurullah Elif hanım, cevaben dönmeniz bile büyük nezaket. Teşekkür ederim.
Hayatın hızlı akışı konusunda size katılıyorum. Her şeyin çok çabuk tüketildiği bir dünya var artık. Yemekte hızlı yeniliyor,hayatta hızlı yaşanıyor. Ben buna karşıyım. bazı şeyler damıtıldıklarında en leziz hale geliyorlar. Hayatı da öyle yaşamak lazım. İşin video tarafına ben bazen takılıyorum, mutfak tekniklerinde ara sıra işe yaradığını itiraf etmeliyim. Ama ilk zamanlar daha fazla videolarla zaman geçiriyorken şimdi daha spesifik şeyler ararken buluyorum kendimi.
İşin eğitim kısmına ben hiç takılmıyorum. Üç yıldızlı Michelin şefi Nico Ladenis aşçılığı evde kitap okuyarak öğrenmiş. Kendi ağzından anlattığı öyküsünde; “ben aşçılığı sadece ve sadece kitaplardan ve kendi kendime öğrendim” diyor.
Fransızca konusunda haklısınız, “Fransız mutfağı hemen hemen tekniktir” sözünü okudukça daha iyi anlıyoruz. Grand Kuzin den başlayarak, Klasik Kuzin ve Nuvel Kuzin Fransızların mutfağın esaslarını belirledikleri dönemler olmuş. Sırasıyla bu akımların öncüleri Marie-Antoine Careme, Cesa Ritz ve Georges-August Escoffier ve nihayet Fernand Point isimlerini gastronomi tarihine altın harflerle yazdırmışlar. Elbette şimdilerde işin artık avangard yada namı diğer moleküler gastronomi devri yaşansa da ben bunları pekte ilgi ile izlemiyorum. Yani sırf farklı bir lezzet aramak için peynirin üzerinde Afrika karıncası yemek bana pekte cazip gelmiyor doğrusu… Hele ki yenilmeyi bekleyen onca güzel şey varken…
Fransız gastronomi tarihinde en çok ilgimi çekenlerden birisi de bugün anladığımız manasıyla ilk restoran olan, 1765 tarihinde açılan, Paris’te bulunan M. Boulanger adlı fırıncının açtığı restorandır. Boulanger, Louvre yakınlarında bir dükkan açıp burada sığır etinden yapılmış olan bulyon çorbası satmaya başlıyor. Burada et suyu kökenli bu çorbanın aslında orta çağdan beri pişirildiğini ve güçsüz düşenlerin güçlerini kazanmasına yardımcı olduğunu öğrendim. Bir nevi bizdeki paça çorbası gibi bir şey sanıyorum. Sakatatı sevmeyen birisi olarak ilk restoranın bir sakatatçı olması da gastronomi alanında 250 yılda baş döndürücü bir hızla gelişim kaydedildiğini göstermesi açısından önemli.
Kitabı çıkınca muhakkak edineceğim. Sizin sitenizin diğer sitelerden farkı teknik anlamda daha zengin bulmam. İnşallah hep öylede kalır. Bazı tariflerinizi denedim. Altlarına yorumlarımı fırsat buldukça yazacağım.
Nezaketinizden ötürü tekrar teşekkür ediyorum.
Sinan Bey,
Çok derin bir konuya girdik, keyifle okudum yorumunuzu.
Videolardan teknik öğrenmek konusuna katılıyorum, ben de çok kullandım ve halen kullanırım.
Benim karşı olduğum 60 sn içinde tarifin gerçekleştirildiği instagram videoları.
Bence eğitim şart iyi bir aşçı ya da pastacı ya da ne olmak isterseniz ama şart olmayan bu eğitimin ille de bir sınıfta ve bir kurumda olması.
İstedikten sonra kendi kendini de pek ala eğitebilir insan. Ama maalesef günümüzde gerçek bilgi ve tarih değerini yitirmiş durumda, bu nedenle artık altı boş bir çok şeyin.
Fransız gastronomi tarihi bir derya deniz; okudukça eminim çok farklı ve değerli bilgiler edinecekseniz. Zaman zaman burada da paylaşırsanız sevinirim.
İlk restoran konusuna gelince; “restoran” fransızca okunuşu ile aslen fransıcada yenileyen, yeniden yapan demek yani restorasyon kelimesinin temeli. Bu bahsettiğiniz yemek haşlama et ve sebze ile oluşturuluyor ve kemik suyu ile bizim de kültürel olarak bildiğimiz hastaları iyileştirici ünvana kavuşuyor. Sadece bu yemeğin yapılıyor olması nedeniyle de bu mekan restaurant ismini alıyor. Öncesinde ve devamında hanlarda, taverna olarak nitelendirilen mekanlarda günün belli saatinde ve topluca bir masada yemek servisi yapılırmış. İlk kez restaurantta günün her saati servis olacak şekilde ve de kişiye özel masa olacak şekilde servis yapılmış. Yani buradaki bence en önemli değişiklik kişiye özel masa olmuş ve ardından yemekler çeşitlenmiş. Ama halen Fransa’da günün her saati yemek servisi yapan restaurant bulmak zordur. Genelde belli saatlerde mutfak açılır ve kapatılır.
Görüşmek üzere
Selamlar
Elif hanım,
İşin teoriği kadar tarihi geçmişi de benim ilgimi fazlası ile çekiyor. Siz Fransızca bilmeniz sebebi ile bu konuda bir çok kişiden daha öndesiniz. Burada tarihsel gelişimi daha fazla görebilmeyi kendi adıma ümit ediyorum. Eğitim konusunda hem fikiriz. Bir çok mutfak aslında iyi birer atölye. Ben 3 hafta baharatlarımı tamamlamak için gezdim dolaştım. Hale 2-3 ana baharatta eksiğim var. Şu sıralar evde bir köşede canlı olarak yetiştirmeyi tasarlıyorum. İlk denemeye bir yavru fesleğenle başladık bile… Gerçek bilgi bence çok kıymetli, tarihsel kökenleri olmayan her şey kanımca bir gün uçup gidecektir. Fransızlar tarihsel köklerine bağlı oldukları için iyi bir mutfak kültürüne sahipler. Bizde saray döneminde yapılan bir çok yemek halkın mutfağında gereğince yer alamadığı için kaybolup gitmişler. Bizimde aslında yapıldığı dönem göz önüne alınırsa sentez bir mutfağımız varmış. Baklavaya baldan şerbet yapmak keçiboynuzu tozundan şerbet yapmak bence oldukça rafine fikirler. Aşure bile başlı başına çok ciddi cesaret gerektiren bir tarif… Ki Aşureyi bizden başka yerde bu kadar zengin göremedim ben.
Mevzu epey derin. Daha geniş bir zaman da devam edebilmek dileğiyle…
Selamlar…
Sevgili Elif hanim,
Sitenizi ekmek uzerine cok ilerleme kaydedettikten sonra gordum. Okudukca surekli bu hanim ayni benim gibi deyip durdum, hatta Chad Robertson’un kitabini hatmedip ( dusunun kitabi roman okur gibi her yere tasidim), sizin siteyi farketmeden sizin olculerde noktayi koymama cok ama cok guldum. Bir ara ailem delirdigimi zannetmisti, kavanoz kavanoz mutfakta eksi maya uretimine baslayinca…. Bugun kimmis bu hanim diye bakinca yorumlara, finans:)) demek ki finanscilar sonunda kafayi rahatlatmanin yolunu boyle buluyor. Ben de plaza insaniyim, yurtdisinda kariyerime devam ediyorum, kendimi cok mutlu ve uretken hissettigim yer mutfak. Teknik konusunda Sinan bey’ e katiliyorum, yabanci siteler daha zengin.
Blogu sakin ama sakin birakmayin, cok ama cok kaliteli. Insallah birgun tanisma firsatimiz olur. Sevgiler- esra oney kucukatay
Merhaba Esra Hanım,
Blog yazmanın en güzel taraflarından biri de böyle paylaşımlar oluyor benim için.
Dünya büyük ama aslında bir o kadar da küçük; mutfağınızda hem ben varım hem de Chad Robertson 🙂
Finansçıların genel bir mutfak ilgisi olduğu aşikar. Uzak doğu tıbbına göre yaratıcı insanların bir şekilde yaratıcılığını ortaya çıkarması gerekiyormuş; aksi takdirde dışarı çıkaramadığımız bu yaratıcılık migren ve başka sıkıntılar olarak dışarı çıkıyormuş. Bu nedenle de içsel bir dürtüyle mutfağa atıyoruz kendimizi muhtemelen. Çünkü mutfak yaratıcılık için güzel alan.
Ekmek konusunda ben biraz geri kaldım son dönemde; evimin karşı sokağına, bu blog vasıtasıyla hayatıma giren bir arkadaşım ekşi mayalı ekmek fırını açınca ben de güzel bir mola verdim. Ama tabi evde ekmek yapmanın tadı ve kokusu her zaman çok başka.
Güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim.
Görüşmek üzere
Sevgiler
müthiş bir site emeğinize sağlık
Çok teşekkürler
Merhaba
Yeni keşfettim ve şaşkınım daha önce nasıl kesfetmemisim sitenize bayıldım hemen takibe aldım gercekten çok his ve kaliteli bir site bundan sonra takipteyim
Berrin Hanım çok teşekkürler.
Hoşgeldiniz, görüşmek üzere
Sevgiler
Merhaba Elif hanım, özenli ve titiz hazırlanmış sayfalarınıza bayıldım. Denemek istediğim ne çok reçete var 🙂 hemen mozarella yapmalıyım. sevgilerimle
Çok teşekkürler Nermin hanım, sevgiler benden de.