Napoli’ye insanı çeken tartışmasız pizzadır çünkü pizza ilk kez Napoli’de doğmuş ve ardından farklı şehirlerde farklı şekiller alarak gelişmiş. Daha doğrusu pizzanın tarihi net olarak bilinmiyor çünkü ekmeğin üzerine eklenen malzemeler ile yapılan yiyeceklere tarihte hep rastlanmış daha önce. Bugünkü pizzanın ve pizzacıların ilk çıkış tarihi ise 1700’lü yıllar. Bu yıllarda pizza sokakta tezgahlarda yapılıyor ve elde yeniyormuş. 1830’da ise ilk pizzeria yani pizza restoranı açılmış Napoli’de: Antica Pizzeria Port’Alba. Ve inanılmaz da olsa halen aynı yerinde çalışmaya devam ediyor.
1870’de bugünün en popüler olan pizzerialarından Da Michele açılmış. Julia Roberts’ın “Ye, Dua Et, Sev” adlı filminde bu restoranda geçen sahnenin cazibesi nedeniyle artık bu restoranda yer bulmak için oldukça uzun kuyruklar beklemek gerekiyor.
Kaldığımız otelin resepsiyon görevlisi ise bize Napoli’de en iyi pizzanın Gino Sorbillo’da yeneceğini söylüyor ve böylece bizi asla unutamayacağımız bir pizza lezzetiyle buluşturmuş oluyor.
Gino Sorbillo, 1935’te açılmış ve aile geleneği olarak kuşaktan kuşağa geçerek devam ediyor. Eski binaları 2012’de yandığından görece daha yeni bir binada devam ediyorlar. Öğle servisi 12:30-15:30 arasında, akşam servisi ise 19:00’da başlıyor.Akşam servisinin açılmasıyla birlikte içeriye büyük bir güruhla girip, sağa sola savruluyor önce insan, sonra garsonlar ve mekan sahipleri tarafından “siz yukarı, siz yan tarafa” gibi komutlarla yerleştiriliyorlar. Ve ardından pizza festivali başlıyor.
Pizza Margherita ve Marinara Napoli’ye özel olan pizzalar. Margherita’da domates sos, mozarella ve fesleğen var. Marinara’da ise domates sos, kekik, sarımsak ve ekstra zeytinyağı var. Sorbillo menüyü sadece bu ikisi ile sınırlandırmayıp çok fazla çeşit koymuş.
Pizzalardan aldığımız ilk ısırıklar sonrası karşılıklı şaşkın bakışlara şahit olduk. Oysaki ben sadece margherita yiyordum yani üç malzemeden azar azar üzerine serpilmiş gibi görünüyordu ve bu kadar güzel olabileceğini beklemiyordum. Son üç dilim kaldığında “Eyvah!Doymaya başlıyorum” dedim ama sonuna kadar tüm pizzayı yemeyi başardım, hatta doyduğum için çok üzüldüm. Keşke daha fazla yiyebilseydim diye.
Karnım doyduktan sonra ve şaşkınlığım geçtikten sonra anladım ki bu pizzayı bu kadar mükemmel yapan malzemeleriydi; domates sosu, peyniri, zeytinyağı,hamurunda kullanılan unu ve tabi bir de yüzyıllara yayılan geleneksel pizza ustalığı…
Bu yazı daha önce 9161 kez okundu!
